Repatriëring onder voorbehoud
We spraken af om gebruik van repatriëring te maken mocht het mis gaan en gelukkig ging het niet mis. Mijn vader is chronisch ziek en daarom is het lastig om op pad te gaan, mijn vader werd op een gegeven moment erg verdrietig. Zowel hij als wij durfde niet naar buiten, bang dat het mis ging. Maar dat is natuurlijk niet fijn en op een gegeven moment besloten we maatregelen te nemen. Zo kwamen we achter repatriëring, een dienst die je met de medische begeleiding naar huis brengt, of naar het ziekenhuis. Waar je ook bent. Toen we een paar gesprekken met de repatriëring hadden gehad en we wisten wat er gedaan moest worden mocht het misgaan, durfde we met een gerust hart te vertrekken. De eerste dagen waren nog wel spannend, een andere omgeving kan ook altijd lastig uitpakken voor mijn vader. Maar gelukkig ging het goed en hebben we enorm veel schik gehad. Je zag mijn vader duidelijk opleven, hij werd weer gelukkig en ik zag een vreugde wat ik misschien al in geen jaren meer gezien had. Wat een vrijheid is het he, om te gaan en staan waar je wilt. Ik besef mij dit steeds vaker en ben dan ook elke dag dankbaar voor dit feit.
